Festiwal rocznic

Nie wiem czy wy też tak macie, ale ja jestem pamiętliwa (Mężuś powiedziałby, że zarówno w dobrym i mniej fajnym znaczeniu). Mam głowę do dat związanych z naszym życiem. Pamiętam, kiedy pierwszy raz się spotkaliśmy, kiedy dostałam "przedzaręczynowy" pierścionek (tak, tak - właśnie taki!), kiedy pierwszy raz na usg zobaczyliśmy bijące serduszko Szymka... Wszystko zapisuję też w starym kalendarzu (jeśli kiedyś, na starość, go zgubię, będzie katastrofa):

Dokładnie dziś, jak co roku, zaczyna się nasz prywatny FESTIWAL ROCZNIC. Tak naprawdę nasza znajomość zaczęła się w maju 1997 roku, ale to dokładnie 11 lat temu , po napisaniu pierwszej wiadomości sms, "coś" zaiskrzyło :) Potem była pierwsza po wielu latach rozmowa telefoniczna, pierwsze spotkanie i dłuuugaśny spacer nad Maltą, pierwsze  wspólne wyjście do teatru... 

Wspominam te chwile z uśmiechem. Były i nadal są dla mnie (dla nas) wyjątkowe. Już tak mamy, że nie przechodzimy obojętnie obok ważnych dla nas momentów, nie zapominamy o nich, bo przecież bez nich nie byłoby nas, a już na pewno nie byłoby naszego Synka.

Dziś rano, kiedy leżeliśmy sobie jeszcze z Szymkiem w łóżku, mój Mąż pojechał do kwiaciarni i przywiózł mi bukiecik tulipanów. Uwielbiam je. Kojarzą mi się z wiosną, zielenią, ciepłem, ale i z wieloma wzruszającymi momentami w naszym wspólnym życiu...

Tak się cieszę, że 9 lutego 2002 roku wszystko się zaczęło!  
Wspomniane kwiatki:

A to nasz kuferek, w którym przechowujemy listy z okresu, kiedy nie byliśmy jeszcze Mężem i Żoną:

W pierwszych listach (czy ktoś w dzisiejszych czasach pisze jeszcze tradycyjne listy???) od mojego przyszłego Męża znajdowałam piękne rysunki:

Kilka lat temu dostęp do telefonów komórkowych nie był taki łatwy jak dziś, więc potrzebne były karty telefoniczne ( "Tato! A co to karta telefoniczna?" :)) Nam zebrało się ich całkiem sporo.

Przechowuję nawet wefelkowe miśki, które dostaliśmy do deseru w kawiarni.

A to korki od szampanów, które mieliśmy okazję wypić przez te 11 lat. Każdy dokładnie opisany. Okazje były różne: sylwestry, urodziny, pierwsza praca, zdana matura moich braci...

A tak się skończyło :) Uwielbiam wspominać!