W oczach dziecka cały świat...

Jestem zakochana w oczach mojego Synka...

Są duże, ciemne i hipnotyzujące. Mam wrażenie, że spoglądając w nie, zaglądam w duszę tego małego człowieczka (oczy zwierciadłem duszy, no tak!).

Czasami są zamyślone, czasami radosne, czasami figlarne... Wyrażają wszystkie emocje... Widać w nich ciekawość świata i strach przed nieznanym. Złość z powodu zmęczenia i ekscytację w trakcie smakowania nowej potrawy...

Kiedy rano budzę się, a Szymek spogląda na mnie wielkimi wyspanymi i wyrażającymi chęć do radosnego przeżycia nowego dnia oczami, wiem, że jest Mu dobrze, że jest szczęśliwy, że niczego mu nie brakuje... 

I wtedy ja też jestem szczęśliwa... Na samą myśl o tym spojrzeniu jakoś tak cieplej robi się w serduchu!