Spotkanie po latach...

Dziś był bardzo miły dzień. 

Odwiedziły mnie dwie koleżanki, które znam od ponad 20 lat!!!
Z jedną z nich chodziłam do tej samej "A" klasy w podstawówce, druga - ten sam rocznik - znalazła się w "C". Później spędziłyśmy 4 lata w jednej klasie w liceum :) 

Wspólne wycieczki, wakacje, imprezy, wypady rowerowe i spacery, długie rozmowy, niejedna (z perspektywy czasu głupia) sprzeczka, różnice zdań i wsparcie w trudnych chwilach... Sporo tego. Jednym słowem - mnóstwo wspomnień. 

Później nasze drogi się rozeszły. Każda poszła swoją ścieżką. Każda założyła rodzinę. Każda realizowała się w innej roli...

Tak się złożyło, że wszystkie trzy urodziłyśmy w zeszłym roku dzieci. Co więcej - każda chłopca :) Miły to zbieg okoliczności :) 

I tak oto pojawili się w naszym domu pierwsi rówieśnicy Szymka - Antoni i Franciszek - oraz Maria - starsza siostra Antoniego :)
Najstarszy z nich jest Antoni, który ma 13 miesięcy. Od trzech już chodzi!!! Później, 11 miesięcy temu, urodził się Franek, który jeszcze nie tupta, ale pięknie siedzi :) No a Szymek lada moment skończy 8 i dopiero zaczyna siedzieć. Taka niewielka różnica wieku, a przepaść rozwojowa! Nie wspominam już o Marii - wygadanej, bystrej i "dyrygującej" chłopakami trzylatce. Ta to nie da sobie w kaszę dmuchać! :)

Szkoda tylko, że mamy tych fajnych maluszków - można powiedzieć, że rozrzucone po świecie - nie będą mogły patrzeć, jak chłopcy razem do szkoły idą, jak w jednej ławce siedzą, jak wspólnie w piłkę na boisku grają, jak w jednej dziewczynie się zakochują, jak... 

No szkoda. Mam chociaż nadzieję, że uda nam się sporadyczną znajomość podtrzymywać, żeby kontakt zupełnie się nie urwał...

Franek :)

 

 Franek z Mamą

 Od końca: Szymek, Antoni i Maria :)

 Frankowi najlepiej było u Mamy

 Maria czyta Szymkowi bajkę :)

Chłopcy już kombinują, co by tu zbroić...

Huśtawka wywoływała fascynację i strach zarazem :)

Wspólna zabawa - to jest to!

Mały przystojniacha!

Zwierzaki zawsze przykują uwagę dzieci...

Antoni z Mamą :)

 Wygłupy z ciocią :)

Cała Mama!

 Działo się, oj działo!

  
Szkoda, że wszystko, co dobre, szybko się kończy. Dzieciaki się zmęczyły, zaczęły marudzić... Nie miałyśmy nawet czasu, żeby porządnie się nagadać... 
A ja nawet jednej foty z dziewczynami sobie nie zrobiłam - takie było zamieszanie :(
Dziękuję, kobietki, za miłe odwiedziny! Do następnego spotkania! :)