Z pozycji poziomej do pionowej

Wczoraj wybrałam się z Szymkiem w odwiedziny. Pojechaliśmy do naszej dawnej szkoły rodzenia, gdzie prawie rok temu braliśmy udział w ostatnich przed przyjściem Synka na świat zajęciach.

Bardzo miło było zobaczyć p. Kasię, która pomagała nam podczas porodu i p. Justynę, która kilka razy służyła mi radą w kryzysowych sytuacjach związanych z karmieniem piersią.

Jak zwykle zostałam poproszona o opowieść na temat swojego porodu, żeby kobietki aktualnie uczestniczące w zajęciach przekonały się, że ten - bez wątpienia trudny -  moment w życiu dwojga ludzi jest również najpiękniejszym.

Przy okazji pobytu w szkole rodzenia załapaliśmy się na konsultację z panią Krystyną Mizuro - fizjoterapeutką.
Przyjrzała się Szymkowi - jak raczkuje, pełza, siada, wstaje - i stwierdziła, że wszystko wygląda wzorcowo :) Rozwija się idealnie! Ale radość! :) Nie ukrywam, że trochę się martwiłam, bo przecież Szymek dopiero 2 tygodnie temu zaczął raczkować, ale moje obawy były bezpodstawne. Pani fizjoterapeutka stwierdziła, że to bardzo dobrze, że nie raczkował wcześniej, a tylko pełzał. To świadczy tylko o tym, że mózg rozwija się właściwie.

Ostatnio Szymek w ogóle rozwija się ruchowo. Nie dość, że zasuwa na czworakach z prędkością światła, to wstaje przy wszystkim, czego można się chwycić - przy meblach, kanapie, schodach... Wszędzie się gramoli, na wszystko wspina. Pozycja pionowa zdecydowanie przypadła mu do gustu. Wydaje się, że chce nam powiedzieć: "Wstaję, stoję i nie mam zamiaru siadać!".

Te zmiany natchnęły mnie do napisania dzisiejszej notki. Chciałabym podzielić się ze świeżo upieczonymi lub przyszłymi mamami kilkoma wskazówkami na temat prawidłowego rozwoju ruchowego dziecka. Informacje te zostały zebrane na podstawie wczorajszej rozmowy z panią fizjoterapeutką oraz moich notatek ze szkoły rodzenia, które oczywiście przechowuję do dziś.

Oto najważniejsze z nich:

1. Dziecko w wieku 1 miesiąca śpi na plecach, krótko wodzi wzrokiem za przedmiotami, ułożone na brzuszku obraca głowę na boki, ma ugięte nóżki.

2. W wieku dwóch miesięcy - dłużej wodzi wzrokiem za przedmiotami, zaczyna unosić główkę - najczęściej podpierając ją na brodzie, ma zgięte nóżki.

3. Gdy maluszek skończy 3 miesiące, wodzi wzrokiem w zakresie 180 stopni, zbliża rączki do tułowia, próbuje włożyć je do buzi, unosi kolanka, leżąc na brzuchu, opiera się na rączkach i podnosi głowę.


4. W wieku 4 miesięcy niemowlę podpiera się na łokciach i zaczyna obracać na boki.

5. Kiedy dziecko ma 5 miesięcy, potrafi obracać się .


6. W wieku 6 miesięcy podpiera się na prostych rączkach, obraca wokół własnej osi i podciąga nóżki.


7. W siódmym miesiącu pojawia się pełzanie, raczkowanie, balansowanie, siadanie bokiem.

8. W wieku 8 miesięcy pojawia się siadanie z prostymi nóżkami.

9. Dziewiąty miesiąc to czas podnoszenia się na kolanach. Dziecko, podpierając się, próbuje wstać. 

Informacje dodatkowe, równie ważne:

Małe dziecko należy podnosić i przenosić w pozycji zgięciowej (ugięte nóżki).

Najlepiej nosić dziecko w ten sposób:

Podnoszenie się na napiętych rączkach i zaciśniętych piąstkach jest objawem nieprawidłowości i należy to obserwować.


Jeżeli po badaniu bioderek wszystko jest w porządku (ocena Ia lub Ib), można kłaść dziecko na boku, pamiętając o wkładaniu ręcznika lub dodatkowej pieluszki między nogi (nie dotyczy to wcześniaków oraz dzieci z wagą powyżej 4kg).


Jeżeli w wieku 9,10 miesięcy dziecko samo nie wstaje, nie należy go do tego zmuszać! Maluszek musi wstać sam i stać stabilnie - dopiero wtedy można go prowadzić (trzymając ZAWSZE pod pachami, a nie za ręce).


Pierwsze buty zakładamy dziecku dopiero wtedy, gdy zacznie PEWNIE chodzić.


Żeby móc nosić dziecko w nosidełku, musi ono stabilnie siedzieć. Nie wcześniej!


Aby "odbić" dziecko, należy nosić je wysoko na ramieniu (przerzucić przez ramię).

Dzieci, które otrzymały mniej niż 5 punktów w skali Apgar, powinny obowiązkowo pojawić się w gabinecie fizjoterapeuty w celu konsultacji.


Dziecko NIE MUSI chodzić w wieku 12 miesięcy. Obecnie normą jest pojawienie się tej umiejętności do 18. miesiąca!


Dziecka nie należy sadzać ani stawiać. Nie wolno zmuszać go do czegokolwiek. Najlepszą rzeczą, jaką można mu dać, to obserwacja i zezwolenie na rozwój we własnym - indywidualnym - tempie.


Wszelkie nieprawidłowości należy skonsultować najpierw z pediatrą (ma on obowiązek sprawdzić rozwój ruchowy dziecka) i fizjoterapeutą, a następnie z neurologiem.