Osiemnastka ;)

Pierwsza osiemnastka w życiu Szymka! Do tej prawdziwej jeszcze Mu daleko, ale 1,5 roku to też spore osiągnięcie.

Mam wrażenie, że z tygodnia na tydzień Szymon uczy się więcej i szybciej. 

W ciągu ostatnich kilku dni pojawiły się nowe słowa - kum-kum (żaba), niu-niu (spać), keam (krem), ci-ci am (kiedy woła kotka sąsiadów na jedzenie), goń-goń (kiedy pędzi za kimś, goniąc go)... 

Nasz Syn chętnie wita się też z gośćmi - wczoraj np. zaskoczył mnie zupełnie. Odwiedziła nas znajoma, a On jak gdyby nigdy nic podszedł do niej, wyciągnął rękę na powitanie i jeszcze nadstawił pyszczek do buziaka :) 

Kulturalnie dziękuje też za coś, co Mu się daje. Kiwa wtedy głową i mówi "dzięń" (dziękuję).

Na hasło "śliniak" albo "obiad" pędzi do półki, gdzie leżą śliniaki i przynosi jeden, prosząc o założenie.

To niesamowite, jakie zdolności posiadają takie małe pociechy. 

Nowością absolutną, którą przyniósł ten miesiąc, jest samodzielne jedzenie i picie. Szymon wcina obiad na własnym talerzu, własnym widelcem. Wystarczy tylko pokroić Mu wszystko w kostkę i dziecię jest zachwycone. Czego nie może nakłuć, to pomaga sobie palcem. Podobnie jest z jedzeniem kaszy manny, musu owocowego, jogurtu itp. tylko wówczas widelec zastąpiony zostaje łyżeczką :) Do posiłków woda albo sok - w kubku Doidy. Nasz smok jest samodzielny!

Zabawa dziecka 18-miesięcznego też różni się od zabawy dziecka młodszego. Nadal do ulubionych zabawek należą puzzle, układanki, klocki, ale pojawiło się wielkie zainteresowanie pojazdami, zwłaszcza kolejkami. Poza tym Szymek coraz dłużej i "ładniej" zabawi się sam. Ostatnio "przyłapałam" Go jak siedział w namiocie i rozmawiał z misiem. Karmił go i poił ze swojego kubka, mówiąc "niu am!". Przesłodki widok! :) 

Duma rozpiera nas ogromna, że Szymek tak pięknie się rozwija. I choć coraz częściej zdarza się bunt i coraz trudniej przekonać Go do pewnych rzeczy, bo przecież ten mały człowiek ma już swoje zdecydowane zdanie, to i tak jest cudownie. Nie wyobrażam sobie, żeby mogło być lepiej :)