Kulisy sesji ciążowej

Naszą sympatię do Kasi i jej fotograficznych umiejętności wielu z Was już zna. Nic zatem dziwnego, że i tym razem, decydując się na upamiętnienie naszej niezwykłej ciąży, wybraliśmy ponownie ją.

Postawiliśmy na plener. Ostatnio też miało tak być, ale zrobiło się zimno i nic z tego nie wyszło. Tym razem się udało. Co prawda mieliśmy mały kłopot ze znalezieniem odpowiedniego miejsca, bo drzewa dopiero zaczynają kwitnąć i zielenić się (jabłonie mają jeszcze czas), ale koniec końców uratowały nas brzoskwinie i wiśnie w sadzie w Święciechowie :) Nawet słonko pięknie nam przygrzało.

Sesja miała być rodzinna, na luzie i jak najmniej statyczna i... chyba taka właśnie była. Biorąc pod uwagę naszego syna - z pewnością taka była! Momentami (wieeeloma!) w żaden sposób nie można było go nakłonić, żeby stanął na chwilkę przy nas. Uciekał i krzyczał "nie, nie, nie!". Wolał stanąć po drugiej stronie obiektywu i przyglądać się wszystkiemu z daleka. Czasami próbował pomagać pani fotograf, nosząc jej sprzęt :) Ot, taki "Zoś-samoś". Pominę fakt, że kiedy usłyszał o powrocie do domu, nagle zaczął rozdawać wszystkim całusy, uśmiechał się od ucha do ucha i gadał jak najęty...

W efekcie półtoragodzinnej - męczącej, ale i bardzo przyjemnej - sesji mamy piękne zdjęcia (w najróżniejszych kombinacjach). Niełatwo będzie Kasi wybrać kilkadziesiąt fotek z ponad sześciuset, które nam pstryknęła, ale jestem przekonana, że efekt będzie cudny. Szkoda tylko, że tak długo trzeba czekać - najchętniej już dziś chciałabym je mieć u siebie :)

Na razie wrzucam kilka naszych, totalnie amatorskich zdjęć, które mężuś pstryknął podczas intensywnej pracy Kasi.