Październik miesiącem "na odwyrtkę"

Dzisiaj bliźniakom stuknęła piątka. Znowu nie wierzę, znowu się dziwię, że już i znowu pytam KIEDY?

Kolejne umiejętności  - przewracanie się, chwytanie zabawek, długie rozmowy - zeszły na plan dalszy, a to za sprawą zmiany, która zdominowała wszystko. Nasze maluszki zamieniły się usposobieniem. Dotąd marudna i płaczliwa Jagoda nagle stała się pogodniejsza, częściej uśmiechnięta i spokojniejsza, natomiast do tej pory łagodny Franciszek przeobraził się w marudnego, niesamowicie głośnego i niemal nieodkładalnego chłopczyka. Dla nich zmieniło się wszystko, dla mnie w zasadzie nic, bo nadal mam jedno dziecko bardziej wymagające od drugiego :p

Każdego dnia zachwycam się nimi - patrzę, podziwiam i nadziwić się nie mogę, że takie bystre oczy już mają, że tak celnie chwytają nasze ręce albo zabawki, że z taką radością witają każdy dzień. To już nie te gapcie, które trzęsą główkami. A głodomorki z nich takie, że kto by pomyślał, że jakiekolwiek kłopoty z jedzeniem były! Pięknie się rozwijają. Są zdrowi i śliczni. A ja dumna! :)

O Szymku rzecz jasna nie zapominam. On też jest absolutnie cudownym dzieckiem. Jego ciekawość świata mnie onieśmiela, a uczuciowość, którą okazuje na każdym kroku, rozczula do łez. Wielka radość przy zdecydowanie mniejszym wysiłku :)