Podwójne przyjęcie urodzinowe

Wiele dni przygotowań, kilka godzin szału, dwie godziny sprzątania i po pierwszej imprezie urodzinowej bliźniaków :) Powiem jedno - takie przedsięwzięcie to istne wariactwo!

Tym razem gości przyjmowaliśmy w domu. Wszystko załatwialiśmy sami. Ja zajęłam się szukaniem tortów i dekoracji. Kiedyś, mam wrażenie, że bardzo dawno temu, sama bym je przygotowała, ale w obecnej sytuacji... no way!. Nie było na to ani sił, ani czasu. Zdjęć tortów przejrzałam w sieci chyba milion. Koniec końców zdecydowałam się na te, które znajdują się na zdjęciach. Idealnie oddawały usposobienie naszych maluchów ;) Zamówione - jak poprzednie (z Małym Księciem i Reksiem) u Pani Ali. Baner urodzinowy oraz piki to dzieło Kasi z So cute So lovely. Delikatne i urocze dopełnienie stołu - właśnie o takie dodatki mi chodziło. Wyjątkową niespodzianką były dla nas plakaty podsumowujące postępy naszych roczniaków. Na razie nie mogę zdradzić źródła, ale kiedy tylko dostanę zielone światło, informacja taka z pewnością się pojawi (Karola, jeszcze raz wielki buziak :*) Zupełnie samodzielnie upiekłam ciasta, zrobiłam lemoniadę arbuzową i nakryłam do stołu. Mąż z pomocą teścia zajął się konkretami :)

Sama impreza to szał, dziki szał. Ubrać siebie i trójkę maluchów, to już nie lada wyzwanie! Później pakowanie do auta, z auta do wózka, nieustanne wożenie w kaplicy (bo stanie w miejscu to nuda!), znowu pakowanie do auta, wypakowywanie z niego, przyjmowanie życzeń (tutaj totalnie skrajne emocje - od zachwytu po rozpacz), wspólne dmuchanie świeczek (rzecz jasna ze starszakiem!), karmienie, zabawianie, noszenie (bo tyle "obcych" twarzy to zdecydowanie za dużo wrażeń jak na jeden dzień)... Najtrudniejszą jednak sprawą okazało się robienie zdjęć. Na szczęście towarzyszył nam dobry duch (jeszcze raz dziękujemy, ciociu), który pstrykał fotki w szalonym tempie imprezy. Niestety, chęci do pozowania były mizerne. Niemal na każdym zdjęciu widać bunt i zmęczenie. Sama za aparat chwyciłam dopiero pod koniec imprezy... 

Dzieciaki dały radę. Bliźniaki były bardzo przejęte liczbą gości i tempem wydarzeń, ale nie dały nam tego odczuć, nawet w nocy. Co prawda aniołkami też nie były - Franciszek dał popis przed samą imprezą, Jagoda nie miała ochoty nosić butów, w kościele ciągle je zdejmowała i w efekcie niemal na każdym zdjęciu jest bez - ale to tylko małe dzieci. Ich nie można zaprogramować na takie okoliczności. 

A Szymek, jak to Szymek, był zachwycony. Szalał z ciociami i wujkami, kuzynkami i kuzynem, z przejęciem dmuchał świeczki na tortach młodszego rodzeństwa, grał w piłkę ze swoim pradziadkiem i zajadał się słodkościami. Jak na gospodarza domu przystało przywitał w drzwiach księdza, podając mu puchar z Lego Duplo i mówiąc "masz kawkę!". Położony wyjątkowo przed 22.00 padł natychmiast.

Ja z całego przyjęcia pamiętam niewiele. Wszystko działo się za szybko i zbyt intensywnie. Na to jednak nie miałam żadnego wpływu - taki urok tego typu imprez ;) Ważne że było miło, rodzinnie i bez zakłóceń.

Całą resztę dopowiedzą jak zwykle zdjęcia :)